Gevangenbewaarder op school
Bertus vertelde dat hij eerst een tijdje in de vrouwengevangenis had gewerkt. Maar dat duurde niet zolang. Dus toen de kans kwam, solliciteerde hij bij de Marwei. Na een strenge selectieprocedure van 5 maanden kon hij aan het werk.
Met 7 man personeel passen op 80 gedetineerden.
Bertus liet het initiatief bij de kinderen. Wie een vraag had, mocht hem stellen.
Sjouke: Heeft U wel eens ruzie met een boef?
Jawel, dat gebeurt wel eens. Maar gelukkig heb ik altijd een pieper en binnen een paar seconden komt er dan hulp. Verder kan ik mij verdedigen mocht dat nodig zijn met de nodige grepen. Gelukkig hebben we naast ruzie ook lol met de gevangenen. We kaarten en biljarten wel eens. Met een band bereik je meer en zijn de mensen veel rustiger.
Thijs: Er was ook eens een ontsnapping via de helicopter. Toen landden ze op het sportveld en met een touwladder ging er iemand naar boven. En de ene mocht wel mee en de ander hebben ze eraf geslingerd.
Bertus: Dat klopt.
Berend: Wat krijgen ze te eten?
Bertus: Ze krijgen pakketjes met eten. Dat kan van alles zijn. We hebben geen eigen keuken meer. Het is net als in een vliegtuig.
Danny: Waarom wou U niet in de vrouwengevangenis blijven werken?
Bertus: In een mannengevangenis is het duidelijker. Is een gevangene boos, dan zie je zijn agressie. Oftewel, je weet waar je aan toe bent. Ik vind dat prettiger.
Fotograaf J. Cats: Heeft U nog wel vertrouwen in de mensen buiten de gevangenis?
Bertus: Laten we het zo zeggen, ik heb er een gezonde achterdocht door ontwikkeld.
Samuël: Heeft U wel eens een blunder gemaakt?
Bertus: Jawel en daar leer je weer van. Ik heb wel eens gedacht dat ik drugs vond, maar toen was het heel wat anders. Het had niks met drugs te maken.
Sjouke: Heeft U ook een speciaal pak aan?
Bertus: Ja, het lijkt wat op een postbode pak. Maar dan met pieper, sleutelbos, handschoenen. Maar die moet ik elke dag inleveren. Dus ik kan ze niet laten zien.
Samuël: Heeft U wel eens een dreiging gehad.
Bertus: Een dreiging…
Samuël: Ja, zo van als U mij nu niet vrijlaat dan…….
Bertus: Jawel en dat is niet zo leuk. Ik stap dan naar mijn baas voor maatregelen.
Bertus: Vinden jullie het nog leuk?
Danny: Ja, ik weet nu veel meer dan ik wist!
Wilko: Waarom heeft U dit beroep gekozen?
Bertus: Eerst zat ik 20 jaar in de horeca. Ik mocht graag mensen helpen. Toen wilde ik wat anders en ik was overal te oud voor. Daarna zag ik de advertentie voor de Marwei en dat heb ik gekregen.
Berend: Wat doen jullie met jarigen?
Bertus: Wij zien aan de post dat ze jarig zijn. Ze mogen zowiezo 1x per week bezoek; 3 volwassenen en 2 kinderen vanaf 16 jaar. En dat 1 uurtje per week.
Daarnaast is het mogelijk 1x per maand extra bezoek aan te vragen. Er zijn daar 12 plaatsen voor beschikbaar. Voor een verjaardag zouden ze dat kunnen gebruiken. Verder doen wij niets aan verjaardagen.
Samuël: Heeft U iemand wel eens opgepakt die niets heeft gedaan?
Bertus: Ik pak niemand op. Maar ik denk wel dat dat gebeurd is.
Bertus laat even 2 grepen zien aan de kinderen. Danny en Sjouke gaan in no time door de knieën. De kinderen zijn diep onder de indruk en sommige oefenen even bij hun buurman. Bertus: Je moet snel wezen. Nu ik wat ouder word, laat ik dat werk over aan mijn collega’s en doe ik meer aan coördinatie. Maar verleren doe je het nooit. Trouwens, ik weet ook wel waar ik moet schoppen. Jullie?
Jongens hebben geen moeite met dit antwoord. Hier zegt Berend en wijst. Iedereen is het daar wel mee eens.
Jannette: Welke opleiding heeft U gevolgd?
Bertus: De klompenschool en bijstudie.
Wie weet wat de klompenschool is? Niemand. Nou dat is wat jullie nu doen. De basisschool. De mbo inrichtingswerken. Daar heb ik verder studies ingevolgd.
Berend: Scheldt u weleens iemand uit?
Bertus: Ik spreek ze aan op hun gedrag. Ik geef ze wel eens op hun sodemieter, ze moeten goed letten op hun gedrag, want dan komen ze eerder vrij.
Lars: Wat scheldt U dan?
Bertus moet hier wel om lachen en het antwoord blijft in het midden.
Lammert: Als je pieper kapot is, wat doe je dan?
Bertus: Elke ochtend controleer ik de pieper en mocht het zo wezen dat hij het niet doet, dan schreeuw ik om hulp.
Wilko: Heeft U wapens mee?
Bertus: Nee, dat zou ook alleen maar agressie opwekken.
Berend: Hebben de gevangenen een boevenpak aan?
Bertus: (moet hier om lachen) Nee, eigen kleren.
Bertus verteld dat hij bezig is met een boek. Hij wil het gevangeniswezen met humor beschrijven. Gemakkelijk is het niet, maar volgend jaar, als hij met pensioen is, dan gaat hij er alle tijd aan besteden.
Wij zijn allemaal diep onder de indruk van alles wat Bertus verteld. Op sommige momenten zitten de leerlingen op het puntje van hun stoel om het nog beter te horen. Wij weten nu, dat het echt geen hotel is in de gevangenis. En het is onmogelijk om alles te verwoorden wat wij in deze anderhalf uur hebben opgestoken. Maar leerzaam was het wel.
Na afloop bedanken de leerlingen Bertus door hem persoonlijk de hand te drukken en nog wat te zeggen. Vergeten zullen ze het nooit meer.
Gerelateerd bericht
Himmeldei 2022 →
Certificaat voor OBS It Tredde Sté →
HAPPY ‘ITS’ STONES →
