Pipet voor de hond is niet voor de poes…
“Hij gaat toch niet dood, hè? Mijn vrouw doet me wat, als dat gebeurt.” De schuldvraag was meteen duidelijk dus. Bovendien lagen er blijkbaar problemen in de relationele sfeer op de loer. Bink was er niet zo best aan toe, maar het leek me sterk dat ie het loodje zou leggen. Dus stelde ik zijn baas gerust. Maar Bink moest wel in de opname. Hij was deze zomer nu al de derde kat op rij in onze praktijk die met een hondenmiddel was behandeld tegen vlooien. Het is niet zozeer het vlooienmiddel waar Bink erg raar op reageerde, maar eerder het permethrin dat soms tevens in die pipetjes zit en dat tegen teken werkzaam is. Dat stofje kunnen katten echt niet velen. Ze gaan er enorm van shaken en trillen, waardoor ze elke coördinatie verliezen. En dat ziet er bijzonder akelig en zielig uit. Als je niet tijdig ingrijpt, raken ze uitgeput tot de dood erop volgt.
Het kan natuurlijk dat per abuis het kattenpipetje met die van de hond verwisseld wordt. Maar vaker denkt men dat wat bij een hond tegen vlooien werkt, dat bij katten ook wel goed zal doen. Bij permethrin gaat dat mis. Sommige middelen tegen parasieten zijn nu eenmaal niet voor de poes. Uiteraard staat die waarschuwing duidelijk op de verpakking en tegenwoordig ook op de site van de Dierenartsenpraktijk Reduzum-Grou.
Hoe het verder met Bink en zijn baas afliep kunt u lezen op site van de bistedokter. De patiënt moest in ieder geval in het sop; meestal is dat bij katten niet een groot succes…
