Pols, pet, brochje voor Sint Radboud school
Vijfentwintig jaar geleden een veelgehoorde kreet rond deze tijd. En een ieder die in de jaren ’80 groot geworden is, is er mee opgegroeid. Polsstok mee, pet op en iets te eten mee. De greide in en springen maar..
Tegenwoordig doet de jeugd dat niet meer zo veel. Totdat een paar ouders het idee bij juf opperden. Zij was meteen enthousiast en met nog twee doorgewinterde aaisikers/polsstokspringers werden er plannen gesmeden. Er werden polsstokken geregeld en de aankondiging ging in de rondte, met oude kleren als voornaamste noodzaak.
Na het zien van de lammetjes bij De Wolf en na een boeiende biologieles over weidevogels door Pake Bouke, werd het land ingetrokken.
Schuchter en onwennig stonden ze langs de kant, de 5, 6, 7 en 8e groepers, met een polsstok voor zich. Aniek, slingeraapspecialist, trapte af en waagde de sprong naar de overkant; met succes. Kyra waagde ook een sprongetje, maar onderschatte de benodigde snelheid, de afstand of misschien toch haar eigen kunnen. Ze maakte een lelijke klap half op de kant, half in het water, beknelt en in de knoop met de stok. Tussen de modderspetters door een klein beetje verdriet, maar Kyra herstelde zich snel en kreeg een handdoek aangeboden. Voor de rest was nu wel duidelijk dat dit niet voor iedereen was..
Gelukkig doet goed voorbeeld volgen en waren de meeste kinderen snel gewend en vertrouwd met dit eeuwenoude kindervermaak. Echter, er viel er ook wel eens iemand midden in de sloot, dan wel met of zonder stok. En dat werden er steeds meer.
Het was mooi weer, warm zelfs, vrijdagmiddag en het maakte niemand meer uit. Noa erin, Amarens erin, Marjet. Een enkeling bleef droog, maar bijna allemaal hebben ze wel iets nat gehad. Dat begon dan met een voet, daarna een been, brandnetels op de armen, laarzen vol, broek nat, shirt nat, zwemmen, springen, duwen; een prachtig gezicht en de tijd vloog voorbij!
Onderweg terug naar school werden ze nog lachend nagetoeterd. Een groep jeugd op zwarte sokken, in zwarte broeken met zwarte vegen en klodders. En dan de stank nog..
Iedereen zal inmiddels wel weer schoon, droog en aan het nagenieten zijn.
Volgend jaar maar weer.