Van Balen’s hopen op komst nieuwe leden
Aangekomen op de volkstuintjes, want daar hebben we het over, zijn Siebren en de beide zonen Jan en Bote druk aan het hooien. Een braakliggend stuk grond, wat met smacht op nieuwe huurders zit te wachten, is in opdracht van het bestuur gemaaid. Bote mag als bewezen dienst de pakjes voor zijn vee gebruiken.
Als eerste begint Siebren te vertellen. “We staan hier op het land van erven Keimpe de Ruiter. Sinds jaar en dag zijn hier de volkstuintjes gelegen. Een gedeelte is nog verhoogd met grond wat er vanuit de Boorn is opgespoten. En over de vereniging kan ik nog melden dat er is thans nog een driekoppig bestuur is wat op de achtergrond de zaak wat regelt.”
De beide zonen beginnen zich dan ook te roeren. “Ik schat dat er thans zo’n 5000 m3 verbouwd wordt. Dat is ongeveer de helft van het totale terrein”, aldus Bote. “Ja”, zegt Jan, “Ieder lid huurt 150 m3. En dat voor een vriendenprijs van zo’n € 15 per jaar.”
Maar de tijden zijn veranderd. De heren beamen dat het vroeger een andere functie had dan vandaag de dag. Eertijds was het een must om een tuintje te hebben. De gezinnen waren over het algemeen groot en de inkomsten gering. Vele uren moest je destijds zwoegen om het gehele jaar door aardappelen en groente te kunnen eten. Dat is nu niet meer zo.
“Toch is het sociale gebeuren nooit verdwenen”, zegt Jan, die even een kleine rondleiding over het terrein geeft. Een praatje maken met de andere leden is één van de dingen die hem thans nog naar de tuintjes brengt. Maar hij treft er steeds minder mensen aan. De Van Balen’s schatten dat er de laatste 5 jaar ongeveer 10 leden bedankt hebben. En nieuwe leden dienen zich niet aan. Jan vervolgt: “Er komt dus steeds meer grond braak te liggen en dat is best zonde. Ook de kwaliteit van de grond is niet geweldig. Wil je redelijk goede gewassen kweken dan is de wisselteelt hier echt noodzakelijk.”
Tot slot vertelt Bote nog een leuke anekdote. “Op dit moment hebben een aantal leden een klein hokje of een afgedankte caravan naast het perceel. Dit om wat spul in op te slaan en erin te schuilen als dat nodig mocht zijn. Maar jaren en jaren terug parkeerde men gewoon een oude en afgeschreven auto in het veld. Stonden er diverse oldtimers aan de rand van de tuintjes”.