Verbouwing De 2 Gemeenten verloopt voorspoedig

De afspraak met Ricardo staat om half negen, vrijdagavond. Bij aankomst staat hij, opmerkelijk genoeg, niet achter de bar, maar is hij in de zaal. Opruimen. Het schijnt dat een twaalf-tal timmermannen doordeweeks nogal wat werk verrichten en daarbij ook nog wel eens wat rond laten slingeren. Aan Ricardo de ‘schone’ taak de boel wat netjes te houden. Dit doet hij overigens óók samen met Frans; beide hebben geen twee linkerhanden, dus, waar mogelijk dragen zij beide hun bouwsteentje bij, maar moeten er ook beslissingen worden genomen.

Zo is het eigenlijk het hele proces al. Toen het een paar jaar terug tijd werd voor een bestemmingsplanwijziging, hebben Frans en Ricardo de kans gegrepen om op het resterende stukje grond een horecabestemming te verkrijgen. Omdat de bestaande situatie drastisch aan renovatie toe was, ontstond er eigenlijk een omgekeerde denkwijze, zoals Ricardo zelf vertelt. Er moest wat gebeuren; een bijna veertig jaar oude dancing, met de daarbij behorende gebreken en een stuk grond met horecabestemming. “Wat willen we..?”
Bouwen, dus.
Met vaste krachten Boy en Jelmer werd er gebrainstormd. Een jaar lang. Alle vier met eigen ideeën, wensen en visies kwamen ze tot een uitgedacht geheel. Samen met een architect, interieurbouwer, aannemers en onderaannemers werd een doordacht plan tot een vernieuwend concept gesmeed.
De 2 Gemeenten2
Bij binnenkomst door het gangetje van café naar disco ben ik meteen de weg kwijt. Ricardo weet uiteraard feilloos uit te leggen waar ik mij in de oude situatie bevind. Het enige wat nog resteert is de bar. ‘Bar 1’ in de Jirnsumer volksmond. Twee en drie zijn verdwenen, evenals een paar muren en het podium. Om het voor mij duidelijker te maken lopen we naar de ingang voor aan de straat. “Hier was de trap” en “hier betaalde je entree” krijg ik te horen om zo de foyer te betreden. Wat inderdaad met recht een foyer genoemd mag worden! Met de nog op te hangen verlichting wachtend op de pvc vloer, zie ik het al bijna voor me. Natuurlijk ligt de vloer bezaaid met gereedschap, urinoirs, lampen, lekbladen en een compressor. Er wordt in vier vertrekken tegelijk gewerkt en spullen dienen dan ook meerdere malen verplaatst te worden voor ingrijpende werkzaamheden, zoals een vloer of behang- en schilderwerk.
Door de klapdeuren de nieuwe disco in! Nou ja, disco.. het komt op mij over als een poppodium. Met een royaler podium voor de gerenommeerde artiesten (jaja, ze komen weer terug als het aan Ricardo ligt) en een verdiepte dansvloer lijkt het misschien kleiner, maar is dat het niet. Het is licht en mooi en ziet er, zelfs in aanbouw, veelbelovend uit. De beide barren zijn nog in aanbouw en de wanden moeten nog bekleed worden, maar dat komt allemaal goed, laat Ricardo mij weten. Hij heeft er alle vertrouwen in dat hier volgende week volop gefeest kan worden.

Slapeloze nachten heeft hij hier dan ook niet van gehad. Druk is het wel. Er moet ook van alles geregeld worden. Waar ik dacht dat Ricardo en Frans bepaalde ‘kleine’ werkzaamheden wel uit handen zouden geven om zich volledig op het grote geheel te kunnen storten, zit ik er helemaal naast. Struikelblokken worden samen getrotseerd, aankleding wordt samen bedacht en bijvoorbeeld waterloze urinoirs worden samen uitgezocht. Tijdens de bouw zijn er ook wel problemen geweest die de bouwtijd vertraagd hebben. Een wand moest bijvoorbeeld toch even opgeschoven worden, zodat een vertrek toegankelijker zou worden. Een behangetje moest toch net even een andere kleur of ‘moet de bierleiding nu onder- of bovenlangs..’. Belangrijke zaken die een doordacht besluit nodig hadden en waar ze hun hand niet voor omdraaiden.
De 2 Gemeenten4
We lopen verder over de dansvloer op het podium en achter de opslag van de bar. Tot aan nóg een tweetal klapdeuren; de pub. Die is er óók nog! Een relatief kleine ruimte met een knusse bar en dito aankleding, openslaande deuren naar buiten en eigen toiletten. Met, zoals het moet, ‘geen toiletdeuren aan de kant waar geschonken wordt’. Die moeten in een halletje uitkomen. Deuren dus aan de andere kant waar tevens de artiesten laden en lossen, waardoor er weer meer ruimte in de pub zelf verrijst. Bijkomend voordeel van landelijke regelgeving.

We praten over spanten, fermacell, Miss Montreal, wat de jeugd wil, wat de interieurbouwer wil en wat De 2 Gemeenten wil.
Allemaal zaken die al bijna vier jaar de aandacht verdienen en waar rekening mee gehouden moet worden. En het moet wel goed, om de komende veertig jaar ook veel plezier aan De 2 Gemeenten te kunnen beleven. Maar daar zit ik niet over in. Kleine bands, grote bands, kleine zaal, disco en grote zaal, vergaderingen, bijeenkomsten, theater, bruiloften groot, receptie klein. Mogelijkheden te over. In een eigentijdse, frisse, ruime etablissement.

We sluiten af met een biertje in het café en ik ben er wel over uit; Theater Sneek, Harmonie, Posthuis en Lawei. En vanaf volgende week Poppodium jirnsum. Komt zomaar in me op.. Ik vind het wel passen.

DSC 0006