Week 23 in 2007: Wat een FANTASTISCHE week !!!
Het weekend ervoor hadden vele vrijwilligers zich in het zweet gewerkt door te klussen op het sportpark, de kantine schoon te maken, de expositie in te richten, de grote feesttent op te zetten en het terrein te versieren. Het zag er allemaal picobello uit. Iedereen was er klaar voor …
De aftrap vond plaats op de plek waar het nu ruim 75 jaar geleden begon: Café De 2 Gemeenten (destijds Café Van Dijk). Hier werd de oprichting nog eens dunnetjes over- en nagespeeld. Dit onder het toeziend oog van enkele tientallen Jirnsumers en de VIP’s Atje Keulen-Deelstra en burgemeester Ella Schadd.
De stemming zat er meteen goed. Het oprichtingsbestuur nam ons mee terug in de tijd, het voelde of we er toen ook al bij waren. Na deze ‘rendez-vous’ vertrok het bestuur in stijl naar het huidige sportpark: met Friese paarden en een koets. Daarvoor orgelmuziek en erachter twee boerenwagens vol met jeugdspelers. In het schitterende zomerweer was dit alles een prachtig decor wat door de straten van Jirnsum reed.
Aangekomen op het sportpark werd de feestweek officieel geopend. Dit kwam voor rekening van burgemeester Ella Schadd. Zij sloeg een brug tussen de jaren ‘30 en anno 2007. Ook de overdracht van de voorzittershamer – het oprichtingsbestuur had wel een heel merkwaardige hamer – naar de huidige voorzitter vond symbolisch plaats.
Maar Ella Schadd had nog een klus te klaren. Samen met oud-wereldkampioen schaatsen Atje Keulen-Deelstra had ze de eer om de nieuwe naam van het sportpark te onthullen. Na de spanning te hebben opgevoerd werd uiteindelijk de naam voor het in grote getal opgekomen publiek zichtbaar: ‘De Bining’ (Noot: verderop in deze Voltreffer meer hierover).
Het officiële gedeelte werd afgesloten met het openen van de expositie ‘It oare oranje’. Deze door Jan Terra en Jan Sikkema samengestelde expositie bracht 75 jaar v.v. Irnsum in beeld. Je werd er meegezogen in en door de historie van de club. Herinneringen werden door de bezoekers als de dag van gisteren opgehaald en beleefd.
Na al deze ‘formele’ handelingen barstte de feestweek pas echt los. Met o.a. diverse jeugdtoernooien. Gevoed door het mooie zomerweer, de eer, de te winnen prijzen en het natuurlijk enthousiasme ging de jeugd hartstochtelijk het voetbalspel bedrijven. Net als in de voorbereiding bij de jubileumcommissie wel eens gebeurde, vloeiden hier af en toe ook bloed, zweet en tranen. Maar nimmer ten koste van de sportiviteit.
Alle jeugdtoernooien kenden een vlot en soms zeer spannend verloop. Veel winnaars en eigenlijk geen verliezers. Ook op de afsluitende jeugdspektakelmiddag op vrijdag zag je louter blijde en enthousiaste jeugdspelers. En ja, dan zijn de ouders en de vele vrijwilligers dat natuurlijk ook. Deze i.s.m. met de S.C. Heerenveen georganiseerde middag werd dus een daverend slotstuk voor alle jeugdleden van de vereniging.
De woensdagavond betekende voor de liefhebbers het ‘weerzien’ met de oud-profs van de S.C. Heerenveen. Deze senioren oogden nog aardig fit en konden dan ook een behoorlijk potje voetbal op de mat leggen. Met in de gelederen o.a. de huidige trainer (Verbeek) en spits (Sibon) van de S.C. Heerenveen werd het tegen Irnsum 1 onder ideale omstandigheden uiteindelijk 2-2. De circa 500 aanwezigen zagen geen winnaar, maar zoals in de gehele week ook geen verliezer! Er werd na de wedstrijd onder het genot van een koel natje en een hartig droogje nog even gezellig nagebabbeld in ‘De Grutte Voltreffer’.
Op de donderdagavond was het de beurt aan de senioren. Lid of geen lid, heer of dame, iedereen mocht meedoen aan het Stratenvoetbal. Hoewel de inschrijving in eerste instantie niet bijzonder veel teams opleverde, verschenen er gelukkig toch nog een behoorlijk aantal teams op het speelveld. In drie categorieën werd er gestreden om als beste buurt de boeken van de v.v. Irnsum in te gaan. Onder de warme en vrolijke zomerzon kon ook de organisatie van deze activiteit terugzien op een zeer geslaagde avond.
Na alle inspanningen in de eerste vijf dagen werd het tijd voor ontspanning. En hoe? Ongeveer 250 vrijwilligers hadden zich opgegeven voor het themafeest ’70- en 80-jaren’ in ‘De Grutte Voltreffer’. Het was een zeer vrolijke en kleurrijke gebeurtenis. Veruit de meerderheid had zich aan de opdracht gehouden om in gepaste kleding ten tonele te verschijnen. En hierdoor was het feest bij voorbaat geslaagd. Het eerste half uur zag je een ieder de kleding van alle aanwezigen aanschouwen. Maar daarna vergat men feitelijk dat ze verkleed waren en stonden ze volop te dansen en te swingen. En dat natuurlijk ondersteund door muzikale klanken uit dezelfde decennia. Er was een avondvullend programma, zodat iedereen voldoende aan zijn trekken kwam. Het verbaasd u dan ook niet dat hier nog lang met uitsluitend positieve herinneringen over werd nagesproken.
Vijf schitterende, lange en warme feestdagen waren al weer achter de rug. Ben je zes jaar bezig en dan vliegt het zo snel voorbij. Maar de uitsmijters moesten nog komen. Daarvoor, op de zaterdagmorgen, ging de jubileumcommissie eigenlijk voor de eerste keer die week even rustig bij elkaar zitten. We werden een beetje geleefd, maar gezien het goede verloop van de activiteiten, de vele positieve reacties en ook het mooie zomerweer waren we uiterst tevreden.
De zaterdagavond stond de grote revue ‘De Voltreffer’ op het programma. In een volledig uitverkochte en dus uit zijn touwen en tentdoek barstende feesttent werd er een spetterende en semi-professionele revue opgevoerd. Op papier door amateur-toneelspelers, maar in de praktijk door de wol geverfde ‘toneelbeesten’. “Wat een talent” werd er meerdere malen vanuit het publiek geroepen. En ook “Wol oars as oars, mar beslist net minder moai”. Dit sloeg ook op de technische snufjes die de spelers ondersteunden. De gehele ploeg, onder regie van good maar nog lang niet old Arnold Dijkstra, kreeg dan ook na afloop meerdere keren een daverend en welgemeend applaus van de honderden aanwezigen. Hierna konden de voeten van de vloer met de muziek van Like This en Arnold Postma.
Nu zat het er bijna op. De feestweek naderde zijn laatste dag. Eventjes (uit)slapen en dan weer naar sportpark ‘De Bining’ voor de slotactiviteiten. ’s Ochtends de reünie. Eigenlijk was de geringe opkomst het enig minpuntje in deze voor de rest schitterende week. Maar degene die wel aanwezig waren lieten zich niet uit het speelveld slaan. Nadat de voorzitter van de Jubileumcommissie de dag had geopend, werd er volop gesproken over vroeger, over nu en alles wat daartussen ligt. In de ‘Grutte Voltreffer’ werd heel veel verteld, geluisterd en waargenomen. Met natuurlijk maar één groot onderwerp: 75 jaar ‘it oare oranje’! Ook het speciale oranje treintje deed goede dienst: velen maakten dankbaar gebruik om Jirnsum nog eens goed te bekijken.
Ook vond er op deze dag een voetbaltoernooi plaats. Leden en oud-leden speelden een mixtoernooi onder zeer warme omstandigheden. De finale van het toernooi kreeg een zeer spannend slot. Penalty’s moesten de beslissing brengen. Inzet: een overheerlijke oranjekoek en heel veel eer. Vanaf de zijlijn zagen de cateraars al snel dat zij zich klaar konden maken voor het matinee. Het uit de vele lijven stromende – soms luie – zweet maakte volop plaats voor die aantrekkelijke goudgele rakkers van wijlen oom Freddy.
En dat matinee begon weliswaar rustig met o.a. een huldiging van kampioen Dames 1 en promovendus Irnsum 1, maar kort erna brak de ‘oranje hel’ in positieve zin pas goed los. Met aan de ene kant het geweldige orkest Dûbel Dyk en aan de andere kant een zee van oranje uitgedoste, swingende en zingende menigte was ‘De Grutte Voltreffer’ één groot feestpaleis. En tja, dan mag je verwachten dat de koning ook even ten tonele verschijnt. Hoewel het niet in wat voor draaiboek dan ook stond, werd deze spontane actie dé emotionele climax van een week waarin superlatieven tekortschoten.
Want de jubileumcommissie moest er toch aan geloven. Vantevoren hadden ze aangegeven dat ze dit niet wilden, het was immers het feest van de vereniging en al haar mensen met een oranjezwart hart. Maar deze actie was één met de nodige gevolgen. De commissie werd luid toegezongen, er werd geklapt en vele bedankjes kwamen tot hun. En dan is het niet vreemd dat de emoties (combi van blijdschap, geluk, voldoening, moeheid) hier en daar uit de kopjes sproeiden. “Emoties mogen getoond worden”, hoor je sportverslaggevers vaak zeggen. Het was in Jirnsum niet anders. “Schitterende sporttelevisie”, een kreet die volgens een aanwezige door Mart Smeets gezegd zou zijn bij dergelijke beelden. Om circa negen uur ’s avonds klonk het eindsignaal. De feestweek was voorbij, het licht ging uit …
Jirnsum, (oud)Jirnsumers, voetbalvrienden. Allemaal hartelijk bedankt voor je komst, je deelname en/of bijzondere bijdrage in deze geweldige, fantastische, unieke en soms spectaculaire feestweek. We hebben het, samen met nog veel meer vrijwilligers, heel graag voor de vereniging en jullie georganiseerd. Dat ging soms niet zonder slag of stoot. Het traject erheen was eigenlijk wel wat te lang. Maar daar malen we al lang niet meer om.
De voetbalvereniging kan trots zijn op al haar (kader)leden, vrijwilligers, supporters en sponsors. En andersom natuurlijk ook. Een vereniging waar je graag mag komen en bij wilt zijn. Die ‘Bining’ is er zeker! Hopelijk vindt er over 25 jaar – of misschien over 15 jaar – weer net zo’n fantastisch feest plaats! Iedereen nogmaals hartelijk bedankt!!!
De Jubileumcommissie in rust,
Abe, Jeltsje, John, Marcel, Tineke, Sije Bennie.